Nakşibendilik, Muhammed Bahauddin Nakşibend’in (öl. 1389) görüş ve düşüncelerine
dayanan tasavvufi yorum biçimlerinden biridir. Muhammed Bahauddin Nakşibend, Buhara
yakınlarındaki Kasr-ı Ârifan köyünde doğmuş yine aynı köyde vefat etmiştir.
Muhammed Bahauddin Nakşibend Buhara’nın tanınmış âlim ve mutasavvıflarından dersler
almış, ilim öğrenmiştir. O, alçak gönüllü bir insandı. Haramlardan titizlikle sakınır, hediyeleşmeye
önem verirdi. Kendisine getirilen hediyeleri karşılıksız bırakmazdı. Misafirlere saygı
gösterirdi. Muhammed Bahauddin Nakşibend, içinde yaşadığı çevrede âlim ve takva sahibi
bir kişi olarak tanınmıştır. Güzel ahlakı, sade yaşamı benimseyen ve dünya malına fazla değer
vermeyen bir kişi olarak toplumda sevilip saygı görmüştür.
Allah’ı çok zikretmek, dinin emir ve yasaklarına titizlikle uymak, dünya malına karşı hırslı
olmamak, bütün canlılara iyilik etmek, hayır işlerine yönelmek Nakşibendilikte en çok tavsiye
edilen davranışlardandır.
Nakşibendiliğe göre insan, günlük işlerini yapmalı, sorumluluklarını tam olarak yerine
getirmeli, dünya nimetlerinden de faydalanmalıdır. Ancak bunları yaparken Yüce Allah’a karşı
görevlerini de asla ihmal etmemelidir. Allah’ı çokça zikretmeli, onu hiçbir zaman hatırından
çıkarmamalıdır. İbadetlere devam etmek, her işte Allah’ın rızasını gaye edinmek, kin, nefret ve
düşmanlıktan uzak durmak Nakşibendilikte en çok önem verilen hususlardandır.